Zalety i wady roznych rozwiazan
Przewaga akceleratorow kolowych (synchrotronow) nad liniowymi
polega na wielokrotnym przyspieszaniu czastki
podczas kolejnych okrazen.
Dlatego w synchrotronach mozna uzyskiwac bardzo duze enrgie
bez zwiekszania dlugosci akceleratora.
Korzystny jest takze fakt, ze czastki z wiazek przeciwbieznych
przechodza przez
miejsce przeciecia wiazek wiele razy i sznasa zderzenia
czastek
jest proporcjonalnie wieksza.
Z drugiej strony, akceleratory liniowe sa prostsze konstrukcyjnie, poniewaz nie wymagaja ogromnych magnesow zakrzywiajacych tory czastek.
Nalezy rowniez pamietac o tym, ze przyspieszane
czastki wypromieniowuja energie.
Przy wysokich energiach, straty przez wypromieniowanie
energi sa wieksze w akceleratorach kolowych niz w liniowych.
Straty te sa znacznie wieksze dla lekkich elektronow, czy
pozytronow niz dla protonow.
Elektrony i pozytrony mozna przyspieszac do bardzo wysokich
energii tylko w akceleratorach liniowych lub w akceleratrach kolowych
o ogromnych promieniach.
Pytanie: Czy obiekt moze miec przyspieszenie utrzymujac stala
szybkosc?