Małgorzata Zgoda

Dr n. o zdr. Małgorzata Zgoda – pedagog specjalny, surdopedagog. doktor nauk o zdrowiu Od roku 2003 zatrudniona w Instytucie Fizjologii i Patologii Słuchu. Obecnie jako starszy asystent surdopedagog, zastępczyni kierownik Kliniki Rehabilitacji, gdzie świadczy bezpośrednie usługi medyczne dla pacjentów korzystających z różnego typu implantów słuchowych w tym implantów pniowych. Partycypowała w realizacji trzech grantów międzynarodowych w tym EU Marie Curie Transfer of Knowledge: “Remediation of Hearing Loss”, kilku krajowych, a także kierowała grantem NCN pt. „Ocena efektywności rehabilitacji słuchu u dzieci korzystających z implantu ślimakowego w odniesieniu do osiągnięć szkolnych”.  Z wyróżnieniem obroniła pracę doktorską: „Ocena umiejętności edukacyjnych użytkowników systemu implantu ślimakowego”. W swojej codziennej pracy dr Małgorzata Zgoda z pasją i zaangażowaniem stara się wpływać na poprawę jakości życia pacjentów, którzy dzięki operacji wszczepienia implantu słuchowego mogą zacząć słyszeć. Celem jej pracy jest wspieranie rodziców, tak by ich niepełnosprawne dzieci nauczyły się słyszeć, mówić i mogły uczyć się w szkole ze słyszącymi rówieśnikami, a w przyszłości być samodzielnymi członkami społeczeństwa. Aktywizuje osoby dorosłe, które uczą się żyć z implantem. Opiekuje się także seniorami, tak by ograniczać ich wykluczenie i pogarszanie się ich zdolności poznawczych. Propaguje metodę leczenia głuchoty za pomocą implantów wśród pacjentów, w środowisku terapeutów, nauczycieli. Jest wykładowcą akademickim. Prowadzi wykłady, prelekcje, konsultacje, pisze artykuły, współorganizuje spotkania i konferencje pozwalające zapoznać szerokie grono pacjentów, rodziców, studentów i specjalistów z aktualnymi wynikami badań w dziedzinie rehabilitacji osób korzystających z implantów.

Polski program implantów ślimakowych – informacje dla szkół

Zgoda M.1, Skarżyński H.2

1 Klinika Rehabilitacji, Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Warszawa/Kajetany

2 Klinika Otorynolaryngochirurgii, Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Warszawa/Kajetany

Uszkodzony od urodzenia słuch powoduje ograniczenia w rozwoju mowy i języka, a w konsekwencji wpływa na dostęp do edukacji, a w dorosłym życiu – na możliwość wyboru zawodu i znalezienia zatrudnienia. Pomoc dzieciom, u których wada słuchu wystąpiła w pierwszych latach życia, jest jedną z najważniejszych kwestii Programu Implantów Ślimakowych. Implant ślimakowy jest elektroniczną protezą słuchowego organu sensorycznego. Umożliwia on odbiór bodźców dźwiękowych, w tym mowy. Jego działanie polega na stymulacji elektrycznej zakończeń nerwu słuchowego. Pozwala to na ominięcie uszkodzonych komórek słuchowych ucha wewnętrznego, a ich funkcja zastępowana jest stymulacją elektryczną. W Polsce ta forma rehabilitacji medycznej z zastosowaniem medycznego środka technicznego (implantu ślimakowego) jest dostępna od 1992 r., kiedy prof. Henryk Skarżyński rozpoczął Polski Program Implantów Ślimakowych. Decyzja o poddaniu dziecka operacji wszczepienia implantu ślimakowego jest najczęściej motywowana pragnieniem rodziców, by ich niesłyszące dziecko mogło rozwinąć mowę i język foniczny, zdolność komunikowania się werbalnego oraz miało możliwość uczęszczania do szkoły razem z rówieśnikami i uzyskiwania osiągnięć szkolnych podobnych do dzieci słyszących. Przeprowadzone w Instytucie badania wyników szkolnych uczniów korzystający z implantów ślimakowych, którzy kończyli naukę w szkole podstawowej pozwoliły na uzyskanie wyników potwierdzających, iż po raz pierwszy w długiej historii edukacji dzieci niesłyszących pojawiła się znaczna grupa uczniów z niedosłuchem prelingwalnym, która na zakończenie początkowego etapu edukacji uzyskała wyniki w nauce na poziomie dzieci słyszących. Udowodniono tym samym, że pozytywne wyniki rehabilitacji słuchu i mowy po wszczepieniu implantu ślimakowego u dzieci przekładają się na wysoki poziom ich osiągnięć szkolnych na poziomie szkoły podstawowej.