Akceleratory - wstęp

Poprzez przyspieszanie cząstek do bardzo dużych energii, a następnie zderzanie ich z tarczą lub ze sobą nawzajem, fizycy są w stanie dowiedzieć się czegoś o siłach działających pomiędzy nimi. Akceleratory w CERN-ie są jednymi z największych i najbardziej złożonych urządzeń na świecie. Należą do najwspanialszych pomników nauki XX wieku, ponieważ zbudowano je w oparciu o najnowsze technologie.

Akceleratory dzielą się na dwa typy: liniowe i kołowe. W CERN-ie znajdują się oba typy. Aby dostarczyć energię wiązce cząstek, w akceleratorach używa się silnego pola elektrycznego. Pole magnetyczne służy do utrzymania cząstek w wiązce oraz w akceleratorach kołowych do zakrzywiania toru wiązki wewnątrz pierścienia akceleratora.
Akceleratory liniowe dostarczają energii cząstkom na całej swojej długości, więc im dłuższy akcelerator, tym większą energię możemy nadać przyspieszanym cząstkom.

Widok z lotu ptaka na obszar zajmowany przez LEP

W akceleratorze kołowym cząstki krążą w rurze akceleratora wiele razy, cały czas zwiększając swoją energię. Ale im szybciej cząstki krążą, tym łatwiej im "wypaść" z pierścienia przyspieszającego, zupełnie jak samochodom na zakręcie. Największy akcelerator w CERN-ie, LEP, ma obwód 27 kilometrów i starano się zrobić w nim jak najłagodniejsze zagięcia.

Z największym kompleksem akceleratorów na świecie CERN jest bezkonkurencyjnym ośrodkiem, "dostarczającym" wiązki cząstek elementarnych fizykom do różnych eksperymentów. CERN-owskie akceleratory pracują z wieloma typami cząstek elementarnych do wszystkich rodzajów eksperymentów.

Jak działają akceleratory?

Akceleratory w CERN-ie

Zastosowania