CERN -- 
Europejskie Laboratorium Fizyki Czastek
Pierwsza strona Poczatek 
tematu Nastepna 
strona

Nauka w Wielkiej Lidze

Esej ten został napisany przez Egila Lillestola, fizyka cząstek elementarnych z Uniwersytetu Bergeńskiego (Norwegia) po wielu latach doświadczeń w CERN-ie, m. in. w trakcie współpracy z jednym z eksperymentów LEP-owskich.

1. Atmosfera CERN-u

Widok na laboratorium w  
Meyrin Podczas pierwszej wizyty CERN sprawia wrażenie olbrzymiego kompleksu przemysłowego. Budynki są chaotycznie stłoczone wokół wielkich urządzeń służących do produkcji wysokoenergetycznych cząstek.
Dopiero restauracje są miejscem, w którym naukowiec odwiedzający CERN odkrywa, wraz ze szwajcarską kuchnią, prawdziwą atmosferę tego miejsca. Przy sąsiednich stołach prowadzone są ożywione dyskusje na temat teorii wysokiego lotu, skomplikowanych eksperymentów lub najlepszych miejsc do jazdy na nartach. Wszystko to w kilku różnych językach z dominacją łamanej angielszczyzny. Fizycy z wielu krajów, ubrani nieformalnie do ciężkiej pracy, zawierają przyjaźnie podczas pośpiesznie zjadanych posiłków. Z czasem zaczyna się przyjmować to wszystko za rzecz naturalną i może szkoda, bo czegoś takiego jak CERN nie ma nigdzie indziej na świecie. Kafeteria


Pierwsza strona Poczatek 
tematu Nastepna 
strona
© Copyright CERN - Ostatnia modyfikacja 1998-04-22