| Często pole magnetyczne zakrzywia tory cząstek pozwalając na pomiar ich pędów. Stopień zakrzywienia toru zależy bowiem od pędu cząstki: cząstki o bardzo dużym pędzie poruszają się niemal po liniach prostych, cząstki o małym pędzie wykonują ruch po zwartych spiralach. |
| Do pomiaru energii cząstek wykorzystywane są detektory zwane kalorymetrami. Są one tak skonstruowane, żeby wyhamować większość z neutralnych i naładowanych cząstek. Zazwyczaj do pomiaru energii elektronów i fotonów potrzebny jest inny typ kalorymetru niż do pomiaru energii protonów, neutronów, pionów i pozostałych hadronów, czyli cząstek zbudowanych z kwarków. |
|
| Miony i neutrina są często jedynymi cząstkami zdolnymi dotrzeć do detektorów położonych najdalej od miejsca zderzenia, przechodząc poprzez materiał wszystkich innych detektorów w danym eksperymencie. Tak więc sygnał z detektorów zewnętrznych wskazuje na obecność mionów. Natomiast neutrina uciekają ze wszystkich detektorów, pozostając niezauważonymi. Dzięki temu, że neutrina są jedynymi cząstkami zdolnymi uciec, ich obecność w zdarzeniu może zostać wykazana na podstawie braku równości pomiędzy pędem i energią przed zderzeniem i po zderzeniu. |