Jest jeszcze wiele ciekawych wlasnosci fal, ktorych z braku miejsca nie mozemy omowic.
Wyobrazmy sobie zrodlo swiatla osloniete arkuszem metalu z dwiema szczelinami. W dany punkt ekranu trafiaja dwie fale (kazda z oddzielnej szczeliny). Dwie fale swietlne przebywaja rozne drogi do ekranu. Fale te interferuja ze soba, tworzac prazki interferncyjne.
Okazuje sie, ze gdy powtorzymy ten sam eksperyment z wiazka czastek zamiast zrodla swiatla, zarejestrujemy podobny wzor interferncyjny. Znaczy to, ze wszystkie czastki maja wlasnosci falowe. Tu mamy rzeczywisty obraz interferncyjny wywolany przez elektrony rozpraszane na zlotej folii:
Koncepcyjnie wydaje sie to bardzo dziwne,
ze czastki materii sa jak fale,
czyli maja czestotliwosc, dlugosc fali i moga
ze soba interferowac.
Nalezy podkreslic, ze dlugosci fal subatomowych
czastek nie wynikaja z ich "podskakiwania";
to raczej wlasnosci czastki przechodza kolejne fazy tam i z powrotem.
Na przyklad, czastka swiatla - foton jest fala, poniewaz
jej pole elektromagnetyczne przechdzi od jednego znaku do przeciwnego.