Tym razem działaliśmy na dwa fronty: jeden zespól klecił hardware ? natomiast drugi pracował nad oprogramowaniem zderzaków, zrobionych z mikrostyków (chodzi oczywiście o wykrycie przeszkody – zareagowanie na klik w przełączniku – i zmianę kierunku jazdy). Oba zespoły wykonały swoją misję. Zdobywają jeden punkt doświadczenia i awansują o +1L ?
Przy okazji softu: okazuje się, że konieczne są zmiany – pojazd nie zawsze „czuje” zderzenie. Albo wymienimy mikrostyki na bardziej czułe (np. krańcówki typu WK320 z miękkimi blaszkami a więc i dużo bardziej czułymi stykami), albo zmienimy soft tak, by był w stanie wykryć zderzenie gdy realizuje jazdę w danym kierunku. Opcję drugą można rozwiązać na co najmniej dwa sposoby, i tym zajmiemy się na następnym spotkaniu.
Wyłącznik krańcowy (krańcówka) WK320. Cena około 1zł za sztukę. Zwrócić należy uwagę na otwory do montażu – nie będzie już konieczności używania kleju i ołówków z Leroya 😉
zym Kole pojawiła się kwestia komunikacji innej niż UART. Podłączyliśmy więc ekranik LCD za pomocą konwertera I2C. Dzięki temu zaoszczędzamy piny mikrokontrolera, które możemy zagospodarować inaczej.
TCRT5000 emituje światło 950nm – niewidoczne dla ludzkiego oka, ale… nie dla kamery telefonu komórkowego ? Tutaj mamy dwa takie układy (patrz płytka stykowa na stole, obok Arduino), z których tylko jeden jest podłączony i działa. Który – to widać właśnie na ekranie telefonu komórkowego (kolor jasno-fioletowy na to wskazuje; kolor niebieski to dioda wyłączona – porównaj kolory diod na płytce stykowej).
Dziś już bez problemu oprogramowaliśmy ruch do przodu, do tyłu i dwa typu zakręcania – w miejscu (koła naprzemiennie), oraz szeroki-łuk (jedno koło stop, drugie skręca).
