Podstawy Arduino
Dalej ćwiczymy funckję analogRead() – tym razem z fajnym modułem, mianowicie czujnikiem pola magnetycznego SS49E. Podłączamy zasilanie a sygnał wychodzi z 3-ciej nóżki, jak na rysunku poniżej:
Warte podkreślenia jest, że ta czujka odróżnia dwa bieguny magnesów i dlatego jest warta zakupu. Przy tej okazji przekonaliśmy, że Arduino IDE wyposażone jest w automatyczne rysowanie wykresów dzięki Kreślarce – trzeba tylko wysyłać na port szeregowy liczby w postaci napisów (gdy chcemy dwie krzywe na wykresie – liczby muszą być podane w jednej linii, oddzielnone spacjami). Proste, a jakie użyteczne!
Skoro mamy przećwiczone analogRead() to powracamy do mniej widowiskowego digitalRead(): podłączamy moduł przycisku
W kolejnym kroku podłączyliśmy moduł czujnika drgań:
Ponownie wykorzystaliśmy Kreślarkę by rysować drgania czujnika, razem z wykresem pola magnetycznego – proste, ale cieszy 😉
Maskotka
Prace trwają: BB z PP rozkładają pojazd, programują i… stwierdzają zgon jednego z dwóch Arduino! Przyczyna? no właśnie… dochodzenie trwa…
Zaletą tego konretnego czujnika (SS49E) jest możliwość odczytywania pola z obu biegunów magnesu – czyli z biegunu półnonego i południowego. Są bowiem inne czujki, które informują nas jedynie o wartości pola z jednego bieguna, a na pole z przeciwnego bieguna są „głuche”.