Prototyp – gra zręcznościowa + (ponownie) podstawy

Pam Maksymilian rozbudował program o karanie za zbyt wczesne wciśnięcie przycisku – gratulacje! Wgrał owoce swojej pracy z wirtualnego Arduino do naszego prototypu i… działa! 

Mamy też nowych zainteresowanych Fi-BOTem- z Wydziału Mat-Inf – dlatego przy tej okazji wróciliśmy do podstaw (pinMode, digitalWrite). 

Za tydzień (10 kwietnia) będą ponownie podstawy – piny PWM – ale… z diodami RGB, oraz (popularnymi) listwami RBG. Wszystko to ma rozbudzić w nas twórczość nowego propotypu gry zręcznościowej. Zapraszam!

(c) KG 2018

Projekt — wirtualny, choć całkiem realny ;-)

Całe zajęcia poświęciliśmy wirtualnemu Arduino – aby każdy z nas miał swoją kopię układu nad którym pracujemy oraz… aby popracować samodzielnie w domu i zabłysnąć na kolejnych zajęciach 😉

Niestety – okazało się, że tinkercad.com nie oferuje sterownika HD44780 do obsługi popularnego LCD16x2 – musieliśmy wykorzystać komunikację UART (obiekt Serial). Troszkę szkoda…

W realu wygląda to tak:

Prawie ostateczna wersja oprogramowania (z kilkoma udziwnieniami – potencjometrami do konfigurowania trudności (szybkości) losowych zdarzeń) ale bez liczenia RUND i licznika czasu do końca gry:

byte btns[6]={2,3,4,5,6,7};
byte leds[5]={12,11,10,9,8};
byte i;
int czas_staly, czas_los;

void setup()
{
  Serial.begin(9600);
  for (i=0;i<6; i++)
    pinMode(btns[i], INPUT_PULLUP);
  for (i=0;i<5; i++)
    pinMode(leds[i], OUTPUT);
  Serial.println(analogRead(A5));
  srand(analogRead(A5));
  
  czas_staly=2*analogRead(A0);
  czas_los=2*analogRead(A1);
  Serial.print("KONFIG:");
  Serial.print("czas stały=");
  Serial.println(czas_staly);
  Serial.print("czas los=");
  Serial.println(czas_los);
  delay(1000);
}

byte los;
unsigned long int t1,t2;
void loop()
{
  delay(czas_staly+rand()%czas_los);
  los=rand()%5;
  Serial.print("los=");
  Serial.println(los);

  digitalWrite(leds[los], HIGH);
  
  t1=millis();
  while(digitalRead(btns[los])==HIGH);//nic nie rób, czekaj na klik!
  t2=millis();
  digitalWrite(leds[los], LOW);
  
  Serial.print("refleks=");
  Serial.println(t2-t1);
  delay(2000);
  czas_staly=2*analogRead(A0);
  czas_los=2*analogRead(A1);
}

Warte podkreślenia jest użycie tablic – to zdecydowanie ułatwiło losowanie LED-a i sprawdzenie, czy odpowiedni przycisk został wciśnięty czy nie. 

Do zrobienia:

  • rozbudowa softu o monitorowanie czasu reakcji – jeśli przekroczymy pozostały czas, to gra powinna się automatycznie zakończyć (i wyświetlić jakieś podsumowanie, a potem – rozpocząć się od początku)
  • rozbudowa softu o zabezpieczenie przez „strategią małpy” – klikanie wszystkich przycisków, aż któryś się trafi i będzie bardzo krótki czas reakcji. To już troszkę trudniejsze zadanie
  • niby kto powiedział, że ma to być tylko gra refleks? warto pomyśleć także o grze memory – i zaprogramować sekwencje błysków (przygotowane wcześniej lub może losowo?), które należy powtarzać i zdobywać punkty. Można w setupie() zadać pytanie o wybór gry: reflex czy memory (wybór odczytujemy klikając jeden albo drugi przycisk) a wówczas loop() będzie uruchamiał odpowiedni kod…

(c) KG 2018

P.S. Radek (pracowity gimnazjalisto) – skontaktuj się ze mną emailem, czekam! KG

Dzień chłopaka… pomysły…

Chwila „dłubaniny” w ten wyjątkowy dzień 😉 W końcu każdy ma w sobie odrobinę dziecka, a co dopiero faceci ;-D Mam nadzieję, że wiecie, do czego to będzie służyło?

Teraz „tylko” 1) podłączyć, 2) oprogramować i… można rozpoczynać seryjną produkcję, która z pewnością okaże się światowym hit-em 😀

Do zobaczenia 20-tego marca (przypominam: 13-tego nie ma mnie w Bstoku, Fi-BOT odwołany).

(c) KG 2018