pomysły, inspiracje…

Nowy termin spotkań

Zapraszam w piątki godz. 10:00, sala 1064

Theo Jansen

Pan Bartek chyba się nudzi w czasie sesji 😉 Podczas gdy inni studenci poświęcają się zaliczeniom/egzaminom, to on zainspirował się pracami Theo Jansena:

Wynikiem tych inspiracji są poniższe symulacje:

A co z tego wyniknie? Czas pokaże…

KG (c) 2020

UPDATE:
Model 3D wykonany, drukarka w ruch, program wgrany i oto efekt:

Brawo Pan Bartek!

KG (c) październik 2020

e-Fi-BOT

Pan Bartek napracował się nad przeniesiem elektroniki na konstrukcję heXapoda. Na zajęciach odbyło się pierwsze włączenie (zasilanie na spodzie pająka) i… udało się. Nic nie wybuchło 😉

Łódź podwodna?

Pan Łukasz: są chęci do pracy nad projektem zaproponowanym w poprzenim tygodniu. W planach jest konstrukcja strzykawki sterowanej Arduino: mechanizm poruszania tłoczka (niezbędny do łodzi w celu zanurzenia/wynurzenia). Prace na razie koncepcyjne, ale kto wie jak się to zakończy.

Powyżej model „na szybko” autorstwa Pana Łukasza – mikro serwo obraca przekładnię, a ten drugi ząbkowany element ciągnie tłoczek strzykawki. Można drukować w 3D, ale Pan Łukasz na razie będzie kombinował bez druku – z elementów dostępnych „pod ręką”. Jeśli coś z tego wyjdzie, będzie nowy projekt 😉 A jeśli elementy „spod ręki” nie wypalą – będzie trzeba drukować (nie ma z tym problemu).

KG (c) 2020, zajęcia w formie e-spotkania

e-Fi-BOT

Pan Bartek po raz kolejny udowadnia, że połączenie processinga z programowaniem elektroniki daje świetne wyniki! Powyżej widzimy panel konstruktorski do sterowania nogami heXapoda. W lewej części ekranu myszką wybieramy jedną z 6-ciu nóg (podświetli się na zielonkawy kolor) a następnie zmieniamy jej położenie w prawej części (myszą zmieniając położenie kulki w kwadracie). Ustawione w ten sposób położenie (współrzędne v,h) zostają przeliczone na odpowiednie nastawy serwomechanizmów w wybranej nodze. Więcej na stronie projektu.

Łódź podwodna?

Pan Łukasz obejrzał filmik na YT i zafascynował się konstrukcją łodzi podwodnej. I bardzo dobrze! Tak jak artyści (np. malarze) odwiedzają galerie sztuki, chodzą na wernisaże czy wystawy tak i my powinniśmy oglądać ciekawostki i czerpać z nich inspirację. Poniżej wspomniany filmik

Jak widać konstrukcja jest bardzo pomysłowa – wykorzystuje rzeczy „spod ręki”, a elektronika bazuje na zestawie Lego. My mamy drukarki 3D i Arduino, więc kto wie, co z tego wyjdzie – zachęcam Pana Łukasza do realizacji projektu!

KG (c) 2020, zajęcia w formie e-spotkania

e-Fi-BOT

Pan Bartek po zmianie konstrukcji nóżek (dodane przekładnie zębate) jest w stanie sterować swoim heXapodem. Na razie działa podnoszenie „bestii”, ale niebawem… kto wie, kto wie 😉

Zainteresowanych zapraszam na e-Fi-BOTa (Zoom Meeting ID to mój oficjalny numer z konsultacji ze studentami). Możemy też spotykać się indywidualnie aby obejrzeć postępy pracy. Bądźmy w kontakcie, aby nie stracić semestru.


Brak kamerki? To nie problem – łącze z telefonu na jednym koncie, a na drugim – fonia i ekran PCta. Dla chcącego nic trudnego 😉

KG (c) 2020

Zajęcia odwołane: COVID-19

Do odwołania… ale proszę wykorzystać ten czas na pracę w domu 😉 Jeśli komuś czegoś brakuje we własnym warsztacie (a wie, że mamy to na uczelni) to proszę o kontakt.

Życzę zdrowia,
K. G.

AKTUALIZACJA: Pan Bartek nie marnuje czasu – ciągle realizuje swój projekt heXapoda i niebawem go ukończy! Drukowanie i składanie ma już za sobą, ale konstrukcja to jedno. Teraz czas na oprogramowanie tej bestii 🙂

 

Zajęcia w semestrze lato 2019/2020. Moduł SIM800L działa.

Ustaliliśmy, że spotykamy się w czwartki godz. 15:45 w sali 1064.

A na dzisiejszych zajęciach działo się trochę chaotycznie: 1) kontynuowany był projekt sterowania Maskotką/pojazdami, 2) odkrywaliśmy dźwięki z buzera, 3) uruchamialiśmy moduł SIM800L – ale bez powodzenia a na koniec 4) omawialiśmy plany zakupowe do kolejnego projektu.

Z tym modułem SIM800L są jakieś dziwne problemy – mimo łatwego podłączenia i (wydawać by się mogło) obsługi. Polecam opis na lastminuteenginers.com a także inne wpisy z tej stronki – są bardzo ładnie przygotowane! Wracając do SIM800L – problemu jeszcze tego nie rozumiem, bo mój moduł rozpoznaje kartę ale nie może złapać sieci 🙁

Google mówi mi, że najczęstszym problemem jest zasilanie – należy zadbać nie tylko o napięcie 3.7-4V, które w przypadku dużego poboru prądu może spaść – co spowoduje reset modułu gdy mamy mniej niż 3.4V. UWAGA: moduł SIM800L jest bardzo wrażliwy na zasilanie i dlatego należy go podłączać w kolejności GDN, VCC, a nie odwrotnie (jeśli damy najpierw VCC – nawet „dobre” 3.7V – to w odniesieniu do czego będzie to 3.7V? brak GND może spowodować, że układ „zobaczy” 5V (czy nawet więcej) i się sfajczy. Kolejnym problemem jest niewystarczająca sprawność zasilania – źródło powinno dostarczać nawet 2A prądu, co wydaje się być główną przyczyną niepoprawnego działania tych układów. Ale to chyba nie u mnie – posłużyłem się zasilaczem laboratoryjnym Zhaoxin 1503D i powinienem otrzymać nawet 3A, jednak przy pracy mój układ pobierał maksymalnie 100mA i… chyba się restartował. Najpierw świecił sygnałami co 1s starając się łączyć (pobór prądu ~40-70mA) a potem jakby coś złapał, bo pobór prądu wzrósł do (równo) 100mA i dioda zamilkła na 2s po czym… Brak połączenia i znowu miganie co 1s. Nie mogła to być wina zasilacza, bo jest sprawny. O dziwo udaje mi się odczytać ID karty i inne parametry, ale siła sygnału (AT+CSQ) wynosi ZERO, i ciągle nie mogę zarejestrować w sieci (AT+CREG? zwraca 0,2). Prace trwają…

Sukces! Czyli jednak ZASILANIE! Chodziło o zbyt długie przewody zasilające z mojego zasilacza!Widać tutaj króciutkie przewody (czerwony oraz szary) podłączone do zacisków zasilacza, a obok leżą przewody bananowe. Przy takim podłączeniu szybko zostałem zarejestrowany w sieci a LED miga teraz co 3 sek. Pierwszy programik z pytaniem o połączenie:

Trochę dziwię się wynikowi AT+COPS=? pokazujący listę operatorów sieci (karta z PLAYa, a ja go tu nie widzę… Inna rzecz to numer mojej karty SIM: na starterze PLAYa jest o jeden (ostatni) znak mniej, ale wszystkie inne się zgadzają – dlaczego ten programik powtórzył ostatni znak? W innych przypadkach tak nie robił. Na koniec zasięg – AT+CSQ mam jedynie 22 podczas gdy w telefonie z tą kartą 2 kreski (z czterech) – ale to wystarcza by uruchomić drugi programik z polecanej stronki – wysyłający SMSa i sukces!

Dwa pierwsze SMSy zostały wysłane z innego telefonu z testowanej karty PLAY, dwa ostatnie – to właśnie sprawka Arduino UNO + SIM800L.

Na koniec zoom na podłączenie:

(c) K. G. 2020

 

Forbot.pl — konkurs z nagrodami pieniężnymi

Portal forbotl.pl organizuje konkurs, do którego można zgłaszać artykuły dotyczące szeroko pojętej elektroniki. Może ktoś z Was będzie zainteresowany udziałem w tej akcji? Mile widziane są teksty dotyczące m.in.: Arduino, Raspberry Pi, ESP, STM32, FPGA i nie tylko. Do wygrania są karty podarunkowe Allegro o wartości 2300 zł (1000 zł za pierwsze miejsce). Więcej info na https://forbot.pl/blog/

(c) K. G. 2020

 

SLAVIC AI z wizytą u nas!

Dziś gościliśmy dwóch przedstawicieli Slavic AI prezentujących swój projekt… Osoby zainteresowane kontaktem proszone są do bezpośredniego kontaktu lub przez opiekuna koła – K. Gawryluka, pokój 2045.

Prezentacja…

(c) K.G. 2020

PM2D3D — pismo odręczne!

Poniedziałkowe zajęcia odwołane z przyczyn osobistych, ale niektórzy pracują w domu 😉 Tym oto sposobem można pochwalić się:

Pismo odręczne w Maszynie PM2D3D

Pan Bartek zmodyfikował kod GRAPH CREATORA – oprogramowania do maszyny PM2D3D, który generuje rysunki. Nie dość, że wprowadził funkcję undo (CTRL-Z), to mamy teraz nowy tryb pracy: PEN. Służy on do ciągłego śledzenia wciśniętego przycisku myszy i automatycznego stawiania punktów. Dzięki temu można swobodnie rysować i pisać, a jeśli posiadamy tablet do rysowania – to nawet bardzo ładnie rysować i pisać 😉

Program GRAPH CREATOR z trybem PEN (lewa strona, pod TREE).

Automatyczne stawianie punktów jest całkiem inteligentne – zamiast próbkowania co zadany czas, ciągle sprawdzamy pozycję myszy i jeśli różni się ona o więcej niż dr=1.5 wirtualnego piksela – stawiamy nowy punkt. Całe płótno ma rozmiar 800×500 takich wirtualnych pikseli. Takie postępowanie daje możliwość rysowania całkiem gładkich krzywych, a punkty nie gromadzą się bezsensownie w jednym miejscu (tak by się działo przy próbkowaniu czasowym – dla małych interwałów). Dodatkowo, jeśli nie użyje się funkcji zoom in/zoom out – to parametr dr skaluje się proporcjonalnie – no i mamy możliwość dokładnych, małych rysunków!

Rysunki wyglądają bardzo obiecująco:

Brawo dla Pana Barteka!

(c) K.G. 2020