Obroty na minutę (rpm) i czujka pola magnetycznego SS49E
Wakacje w trakcie, ale nie tylko Pan Bartek spędza wolny czas z pracą nad projektem. Pan Przemek, który nie miał czasu na zajęcia Fi-BOTa w roku akademickim, poznaje Arduino i „atakuje” temat liczenia obrotów silniczka, wykorzystując czujkę pola magnetycznego SS49E
A po co nam zliczanie tych obrotów? Zastosowań jest wiele, jednym z nich jest mierzenie prędkości wiatru takim prostym urządzeniem:
w środku którego znajdują się: czujka SS49E, dwa magnesy oraz łożysko kulkowe (typ 682ZZ).
O dalszych losach tego projektu niebawem…
Pan Bartek wymienił paski na odpowiednie przez co maszyna faktycznie stała się precyzyjna 😉 Na zdjęciu poniżej widać te „zębkowate” paski właśnie i pierwszy „wydruk” – na razie litera „F” ale z czasem będzie cały Fi-BOT i logo 😀
Ciągle jest kilka kwestii do zrobienia:
(konstrukcyjna) mechanizm trzymania, podnoszenia i opuszczania pisaka (zmiany kolorów? kto wie),
(oprogramowanie) protokół komunikacji: tutaj padło na komunikację UART sterowaną graficznie z processinga i własny protokół wymiany danych „BBcode„.
Jak na razie protokół BBcode obsługuje jedną instrukcję – przesuń maszynę o zadaną liczbę kroków wzdłuż osi x i y. W planach jest jeszcze „podnieś pisak” i „pisak dół”, a może nawet „powtarzaj X razy”. Zobaczymy.
Już we wtorek kolejne etapy produkcji – to się właśnie nazywa wakacje! jest czas na zabawę! Aktualizacje także na oddzielnej stronie projektu.
UPDATE (05-7-2019):
Mathematica zniknęła z dystrybucji Raspbian, bo skończyła się 5-cio letnia umowa. Na szczęście można już samodzielnie zainstalować wersję 12 Mathematicy na RPi!
Pan Bartek zaprezentował dziś finalną wersję ramy – z wózkami własnego pomysłu. Oto i ona:
I najważniejsze – wózki:
Chwilowo paski to zwykła dętka rowerowa (odpowiednie paski w drodze). Sterowanie shieldem do silników krokowych i maszyn CNC:
Taki shield to fajna sprawa – oszczędza plątaniny przewodów. Jego programowanie jest bajecznie proste. Używamy modułów A4988 sterowników silników:
Wszystko złożone i gotowe do pracy wyglądało tak:
A jak to działa?
Na filmie powyżej dodatkowy (tymczasowy) element – gąbki, to wyciszenie (cała konstrukcja lekko drga, a metalowe śrubki lekko dzwonią). Mamy pomysł co z robić z tym „fantem” – będzie i skuteczne, i zabawne 😉 W strylu Pana Bartka – wydrukuje się w 3D odpowiednie podkładki. Niebawem się okaże.
A teraz dwa silniki w akcji:
Nie mogliśmy się oprzeć pokusie „zainstalowania” precyzyjnego pisaka 😉 i wykonania pierwszego „precyzyjnego” rysunku:
Na uwagę zasługują gradienty koloru i efektowne falki. Jak się takie rzeczy programuje – chwilowo pozostawiamy w tajemnicy 😀 Filmik
Poniżej najważniejsi gracze z prezentowanej maszyny: wózki konstrukcji Pana Bartka – gratuluję pomysłowości!
Widać, że prace idą w (bardzo) dobrym kierunku. Niebawem kolejne etapy produkcji – wszystko aktualizowane na oddzielnej stronie projektu.
Mamy nowy pomysł: WOJNY ROBOTÓW ! Będzie trochę zabawy z prostym sterowaniem pojazdami trójkołowymi, połączonymi z elementami rywalizacji. Będzie też zabawa w modelowanie 3D i wydruk gotowych „pojazdów”. Szkice z „burzy mózgów”:
Właśnie z powodu nowego pomyłu przetestowaliśmy działanie czujki pola magnetycznego SS49E – dziecinnie proste 😉 Podłączamy do zasilania (5V z Arduino UNO) a wyjście #3 do portu analogowego.
Odczytywane napięcie z portu analogowego tłumaczymy na wartość pola magnetycznego zgodnie z poniższym rysunkiem (z noty katalogowej czujnika).
Zaletą tego konretnego czujnika (SS49E) jest możliwość odczytywania pola z obu biegunów magnesu – czyli z biegunu półnonego i południowego. Są bowiem inne czujki, które informują nas jedynie o wartości pola z jednego bieguna, a na pole z przeciwnego bieguna są „głuche”.
Nas nie interesują wartości w mT, a raczej sama informacja zbliżenia do magnesu. No właśnie – przetesowaliśmy kilka małych (i większych) magnesów, w tym neodymowe – bardzo silne. Będzie się działo!
Chcę podziękować wszystkim studentom za aktywne uczestnictwo w imprezie pokazowej. Szczególne podziękowania kieruję do członków koła naukowego Fi-BOT.
(c) K.G.
Studenci Wydziału Fizyki biorący udział w pokazach. Wśród nich uczestnicy koła naukowego Fi-BOT (nie wszyscy – kto się spóźnił na zbiorowe zdjęcie – tego strata).Projekt BB: line follower.Tu powoli rodzi się pomysł „wojen robotów”… Pani Karolina „atakuje” Maskotkę (projekt Fi-BOT).„Nieśmiertelna” gra REFLEX. Projekt Fi-BOT.
Oficjalna relacja z Podlaskiego festiwalu – w kronice Wydziału Fizyki.
Ostatnio skończyliśmy na dopasowaniu aluminiowej skórki do naszej skorupy… W końcu przyszedł czas na pomalowanie obudowy: najpierw podkład, aby farba dobrze się trzymała, potem malowanie, potem składanie wszystkiego do całości i (po drobnych korektach) uruchomienie i sukces!
Stanowisko pracy malarzy 😉Maskotka wyschnięta i gotowa do malowania.Malowanie na matowo…Malowanie… .. wszystkie części…a po złożeniu – drobne poprawki…DZIAŁA !
Po części mechanicznej wracamy do kolejnych etapów: malowanie, klejenie pasków z LEDami, instalowanie „bebechów”… Ale to już „ostatecznie” i „na wieki” 😀
Kolejny projekt – na bazie poprzedniego – tym razem z dużym otworem, aby oryginalne mocowanie do śmigieł mogło być zastosowane (dzięki temu nie będę się obawiać oderwania turbiny i zrobienia komuś krzywdy).A potem wydruk 3D i wynik:
(po prawej stary wydruk, Pana Bartka – ale otwór trzeba było klinować, co działało tylko na trochę). Nowy mieści już w środku oryginalną piastę samozaciskową, co mnie bardzo uspokaja, gdyż bezpieczeństwo przede wszystkim!
Drut okazał się słabym „kluczykiem”, Pan Bartek wykombinował lepszy „kluczyk” z cienkiego gwoździa 😉
No i teraz można kręcić na maksa!
Zaletą tego konretnego czujnika (SS49E) jest możliwość odczytywania pola z obu biegunów magnesu – czyli z biegunu półnonego i południowego. Są bowiem inne czujki, które informują nas jedynie o wartości pola z jednego bieguna, a na pole z przeciwnego bieguna są „głuche”. 
A potem wydruk 3D i wynik:
