W tym seminarium zostanie omówiony problem definicji stanu próżni oraz stanów jedno i wielocząstkowych. Dla formalizmu równoczasowego, aby zdefiniować próżnię należy dokonać diagonalizacji operatora hamiltonianu, a to jest ściśle wykonalne jedynie dla większości modeli

liniowych. Dla modelu z oddziaływaniem, w ramach rachunku zaburzeń, otrzymujemy nietrywialny stan próżni z wirtualnymi parami cząstka – antycząstka. Odmienna sytuacja zachodzi dla formalizmu na froncie świetlnym,  gdzie stan próżni jest zdefiniowany bez udziału operatora hamiltonianu. Stąd próżnia na froncie świetlnym jest pusta,  ale to nie wyklucza pojawienia się wirtualnych par cząstka – antycząstka. Po to, aby opisać poprawnie stan jedno lub wielocząstkowy, musimy dokonać uśrednienia po czasie, a wtedy hamiltonian włącza się do gry.